3. Procena rizika, u smislu ovih Smernica, treba da obuhvati najmanje sledeće tri osnovne vrste rizika: geografski rizik, rizik stranke i rizik usluge koju obveznik pruža u okviru svoje delatnosti. U slučaju identifikovanja drugih vrsta rizika, a zavisno od specifičnosti poslovanja - obveznik procenom treba da obuhvati i te vrste rizika.

3.1. Pod geografskim rizikom podrazumeva se rizik koji je uslovljen geografskim područjem na kome je teritorija države porekla stranke, njenog vlasnika ili većinskog osnivača, stvarnog vlasnika ili lica koje na drugi način kontroliše poslovanje stranke, odnosno na kome je država porekla lica koje sa strankom obavlja transakciju.

Faktori na osnovu kojih se određuje da li pojedina zemlja ili geografska lokacija nosi viši rizik od pranja novca i finansiranja terorizma uključuju:

1. države prema kojima su Ujedinjene nacije, Savet Evrope, OFAC ili druge međunarodne organizacije primenile sankcije, embargo ili slične mere;
2. države koje su od strane kredibilnih institucija (FATF, Savet Evrope i dr) označene kao države koje ne primenjuju adekvatne mere za sprečavanje pranja novca i finansiranja terorizma;
3. države koje su od strane kredibilnih institucija (FATF, UN i dr) označene kao države koje podržavaju ili finansiraju terorističke aktivnosti ili organizacije;
4. države koje su od strane kredibilnih institucija (npr. Svetska banka, MMF) označene kao države s visokim stepenom korupcije i kriminala.

Ministar finansija, na osnovu ovlašćenja iz Zakona utvrđuje listu država koje primenjuju međunarodne standarde u oblasti sprečavanja pranja novca i finansiranja terorizma najmanje na nivou standarda Evropske unije (tzv. bela lista), kao i listu država koje uopšte ne primenjuju standarde u ovoj oblasti (tzv. crna lista). Na beloj listi su države članice Evropske Unije, Republika Argentina, Australija, Brazil, Japan, Južnoafrička Republika, Kanada, Meksiko, Novi Zeland, Ruska Federacija, Singapur, Honk Kong, Švajcarska i SAD. Na crnoj listi su Iran i Severna Koreja. Ove liste obveznici koriste radi procene rizika stranke pa će stranka sa kojom obveznik posluje, a koja potiče iz zemlje koja je na “crnoj listi”, nositi veći rizik u odnosu na stranku sa kojom obveznik posluje a koja potiče iz zemlja koja je na “beloj listi”. Razvrstavanje u visoki rizik će zahtevati pojačane radnje i mere poznavanja i praćenja stranke.

Povećan rizik od pranja novca i finansiranja terorizma nose stranke koje imaju ugovorni odnos i obavljaju poslovnu delatnost sa licima iz of-šor zona. Na primer, visokorizična će biti stranka koja ima promet usluga sa strankom koja ima sedište u državi sa privilegovanim poreskim sistemom.

Nizak rizik od pranja novca može nositi stranka koja ima ugovorni odnos sa strankom iz regiona. Na primer niskorizična može biti stranka koja ima promet robe sa strankom iz države regiona jer postoji ekonomska opravdanost za takvim odnosom.