3.2. Obveznik utvrđuje pristup riziku stranke, na osnovu sopstvenih iskustava i poznavanja pravila poslovanja. Ipak, dužan je da primenjuje ograničenja iz Zakona i drugih propisa kojima je regulisano sprečavanje pranja novca i finansiranja terorizma.

1. Na veći rizik mogu ukazati sledeće neuobičajene aktivnosti:
   • stranka prilikom uspostavljanja poslovnog odnosa sa obveznikom izbegava lično pojavljivanje, već insistira na posrednom kontaktu;
   • stranka ima račune kod različitih finansijskih institucija na istom području bez vidljive ekonomske opravdanosti;
   • stranka bez posebnog razloga zahteva brzo obavljanje posla ili transakcije bez obzira na veće troškove koje će ovako postupanje izazvati;
   • stranka plaća za robu ili uslugu koja ne odgovara opisu njegove delatnosti;
   • stranka nudi novac, poklone ili druge pogodnosti kao protivuslugu za poslove za koje postoji sumnja da nisu u potpunosti u skladu sa propisima;
   • stranka želi da uveri računovođu da nije potrebno da popuni ili priloži neki od potrebnih dokumenata;
   • stranka izbegava da dostavi potrebnu dokumentaciju ili obveznik ima sumnju da je dostavljena dokumentacija tačna ili potpuna;
   • stranka često menja svoje knjigovođe/revizore;
   • stranci nije poznato gde se čuva poslovna dokumentacija;
   • stranka nema zaposlenih, niti poslovne prostorije, a što nije u srazmeri sa obimom poslovanja;
   • stranka vrši česte promene naziva, sedišta, vlasničke stukture i dr.
2. stranke kod kojih je, zbog strukture, pravne forme ili složenih i nejasnih odnosa, teško utvrditi identitet njihovih stvarnih vlasnika ili lica koja njima upravljaju, kao što su pre svega:
   • fondacije, trastovi ili slična lica stranog prava,
   • dobrotvorne i neprofitne nevladine organizacije,
   • of-šor pravna lica s nejasnom vlasničkom strukturom i koja nije osnovala kompanija iz zemlje koja primenjuje standarde u oblasti sprečavanja pranja novca i finansiranja terorizma koji su na nivou standarda propisanih Zakonom;
3. stranke koje obavljaju delatnosti za koje je karakterističan veliki obrt ili uplate gotovine (restorani, pumpe, menjači, kazina, cvećare, trgovci plemenitim metalima, automobilima, umetničkim delima, prevoznici robe i putnika, sportska društva, građevinske firme);
4. strani funkcioneri, u skladu sa Zakonom;
5. privatni investicioni fondovi;
6. stranke čiju je ponudu za uspostavljanje poslovnog odnosa odbio drugi obveznik, odnosno lica koja imaju lošu reputaciju;
7. stranke čiji je izvor sredstava nepoznat ili nejasan, odnosno koji stranka ne može dokazati;
8. stranke za koje postoji sumnja da ne postupaju za svoj račun, odnosno da sprovode instrukcije trećeg lica.